Pod koniec lutego odbyło się spotkanie DKK w Skarżysku-Kamiennej, uczestniczyło w nim 9 osób. Omawiano dwie książki, pierwsza z nich to „Diabły” Elżbiety Wojnarowskiej, niesamowita opowieść o marzeniach i miłości, o kuszeniu i wyborach. Psychologiczna gra z zaskakującym zakończeniem.
Książka bardzo podobała się klubowiczkom, panie stwierdziły, że jest ona prawdziwa, pięknie napisana. Piękny język, piękna polszczyzna.
Książka trochę psychologiczna, pokazująca głębię człowieka, wygląd jego duszy, który przypomina trochę wulkaniczny krajobraz.
Książka bardzo dobra, warto ją przeczytać.
Wybrane opinie dotyczące książki :
„Powieść zainteresowała mnie z wielu względów – po pierwsze język polski – płynie tokiem słów, które pozwalają na chwile zamyślenia. Zainteresowanie czytelnika jest nie tylko chwilą dobrej obrazowej prozy.
Bohaterka prezentuje swoją osobowością prawdę o człowieku, którego życie kształtuje charakter. Uczucia, myśli i czyny wskazują na to, że jest ona żywą postacią naszego obecnego czasu. Ponadto wydarzenia mające miejsce w tej rzeczywistości utrzymują czytelnika w przekonaniu, że nie jest w stanie wiedzieć do końca prawd, praw życia, nie jest w stanie do końca zrozumieć człowieka”
„Wspaniała powieść. Godna uwagi ze względu na piękny język, głęboko zarysowane ludzkie przeżycia, „banalne” wydawałoby się zdarzenia przemawiają do czytelnika”
„Książka ma wiele walorów poznawczych, byłaby ciekawsza gdyby wzbogacono ją zdjęciami. Ciekawa akcja, książkę czyta się z zapartym tchem”
„Książka ciekawa, piękne opisy przyrody”
„Piękne opisy przyrody… ale mnie nie podobała się treść ani historie rodzinne bohaterów”
Druga omawiana książka to „Kobiety bez mężczyzn” Shahrnush Parsipur, magiczna opowieść o pięciu irańskich kobietach. Znajdziemy wśród nich m.in. młodą nauczycielkę, gospodynię domową w średnim wieku i prostytutkę. Różni je wszystko – wiek, pochodzenie, status społeczny, łączy natomiast pragnienie wolności i tęsknota za szczerą miłością. Losy kobiet krzyżują się pewnego dnia w ogrodzie na przedmieściach Teheranu. Ogród w Karadż staje się dla nich wszystkich przystanią i utopijną krainą, do której mężczyźni nie mają wstępu.
Ta książka też przypadła do gustu uczestniczkom spotkania chociaż nie wywołała tyle euforii i tak gorącej dyskusji jak „Diabły”.
Wybrane opinie dotyczące książki :
„Kultura Iranu i miejsce kobiety w rodzinie i społeczeństwie. Smutne….”
„Książka ukazuje trudne położenie kobiet islamskich. Wzruszająca. „
„Tego typu problemy nie interesują mnie. Mam wątpliwości czy „nowy świat” – bez humanistycznych zwyczajów i pojęć jest zdolny do walki ze złem”
