16 października odbyło się spotkanie DKK w Skarżysku-Kamiennej, uczestniczyło w nim 9 osób. Omawiano na nim dwie książki – pierwsza to „Lituma w Andach” Mario Vargasa Llosy. Bohaterem powieści jest policjant Lituma, przebywający wraz ze swym pomocnikiem Tomasitem na posterunku w andyjskiej wiosce, w której to gwałt jest czymś codziennym a porwania , zbrodnie i terror Świetlistego Szlaku rujnują kraj. Sami policjanci też nie są bezpieczni bowiem stale są zagrożeni napadem maoistowskich bojowników. Usilnie starają się znaleźć odpowiedzialnych za śmierć trzech okolicznych mieszkańców , konfrontując się z wrogo nastawionymi i nieufnymi mieszkańcami.Mroczną atmosferę książki rozwiewa nieco opowiadana podczas bezsennych nocy historia miłości Tomasita do Mercedes.
Książka na klubowiczach wywarła ogromne wrażenie, oceniono ją bardzo dobrze. Uznano, że jest to pozycja trudna, wymaga skupienia przy czytaniu ale jest warta i godna przeczytania..
Tylko jedna osoba po przeczytaniu kilkunastu stron zrezygnowała z dalszego czytania i oceniła książkę negatywnie.
Wybrane opinie dotyczące książki:„Bardzo dobra książka, godna polecenia. Książka głęboko humanistyczna, przedstawiająca polityczny chaos jaki ogarnął Peru w drugiej połowie XX wieku. Książka posiada elementy mistyczne charakterystyczne dla literatury iberoamerykańskiej.”
„Książka poruszająca tematy bardzo odległe od nas, Europejczyków. Język trudny. Problemy ludzi mieszkających w ekstremalnych warunkach, ich wierzenia i lęki. Ciekawa charakterystyka postaci. Książka trudna ale „wciągająca”. Polecam innym do przeczytania.”
„Książka poruszająca tematy bardzo odległe od nas, Europejczyków. Język trudny. Problemy ludzi mieszkających w ekstremalnych warunkach, ich wierzenia i lęki. Ciekawa charakterystyka postaci. Książka trudna ale „wciągająca”. Polecam innym do przeczytania.”
„Książka zawiera dużo wiadomości o historii i kulturze Peru”
„Książka w okrutny sposób przedstawia trudne życie Peruwiańczyków kopiących tunel drogowy przez Andy. Ludzie ciągle czegoś się boją, paraliżuje ich wielki strach przed duchami gór.Realia książki są inne niż w dotychczas przeze mnie przeczytanych”
„Lektura trudna, nie sprawia przyjemności czytania”
Drugą omawianą książką były „Listy na wyczerpanym papierze” czyli niepublikowana korespondencja Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory z lat 1964-1966. Ich piosenki znało i zna bardzo dużo osób, niewiele jednak wiedziało o ich burzliwym, wzruszającym a przede wszystkim ukrywanym przez lata romansie.
„Listy na wyczerpanym papierze” bardzo dobrze przyjęli tylko miłośnicy poezji, pozostali klubowicze zwrócili uwagę na piękne i ciekawe wydanie książki, urozmaicone zdjęciami, pocztówkami oraz tekstami piosenek natomiast sama treść nie wzbudziła ich zachwytu.
Wybrane opinie dotyczące książki:
„Wartościowa i piękna edytorsko książka, trzeba taką mieć na własność, podobnie jak tomy poezji, które nie mogą tylko zdobić półek. To książka do której można sięgać i trzeba sięgać w różnych chwilach życia”
„Książka pięknie wydana. Piękne wiersze, listy, zdjęcia, które oddają atmosferę tamtej epoki. Z dużą uwagą i przyjemnością czytam wiersze autorki i słucham piosenek z jej tekstami. Przybora równie ciekawy”
„Listy urozmaicone są przepiękną szatą graficzną, mają w sobie magię i czar i… nic poza tym”
„Po przeczytaniu kilku listów miałam dosyć. Mimo pięknego języka autora i autorki – nuda. Żyłam w tamtych latach i inaczej je odebrałam…”
