Na spotkaniu omawiano dwie książki, pierwsza to „Pokój” Emmy Donoghue. Jest to wzruszająca powieść opowiedziana głosem pięcioletniego chłopca, dla którego Pokój jest całym światem. Tu się urodził, tu bawi się i uczy ze swoją mamą. Na noc do snu mama kładzie go w szafie na wypadek, gdyby przyszedł Stary Nick.
Dla Jacka Pokój jest domem, dla jego Mamy więzieniem, w którym została zamknięta przed siedmioma laty. Dzięki ogromnej determinacji, pomysłowości i bezgranicznej matczynej miłości udało jej się stworzyć dla synka namiastkę normalności. Niestety ciekawość chłopca rośnie z wiekiem i Mama zdaje sobie sprawę, że Pokój nie wystarczy mu na długo…
Uczestnicy spotkania bardzo wysoko ocenili książkę, wywarła ona na nich niezapomniane wrażenie, niejednokrotnie wzruszając do łez. Zgodnie stwierdzono, że jest interesująca, wartościowa i niesamowicie napisana.
Wybrane opinie dotyczące książki:
„Treści zawarte w tej wyjątkowej książce zasługują na uwagę. Interesująca, niezwykła historia, niezwykłe sytuacje mogą zainteresować wiele osób”
„Tę książkę powinna przeczytać przede wszystkim każda kobieta, która wychowuje dzieci. Książka uczy, wychowuje i wyciska łzy”
„Pokój” jest znakomitą powieścią przepełnioną ogromem macierzyńskiej miłości”
„Smutne losy uwięzionej kobiety i jej dziecka”
Druga omawiana pozycja to „Długi marsz” Sławomira Rawicza. Jest ona relacją z trwającej ponad 6000 km morderczej wędrówki do wolności i życia. Wiosną 1941 roku autor, 26 – letni polski porucznik kawalerii, zorganizował ucieczkę z obozu nr 303 na Syberii. Towarzyszyło mu sześciu więźniów z różnych krajów, w tym jeden z USA. Uciekinierzy przedzierali się na południe przez tajgę, wyżyny Mongolii, pustynię Gobi, Tybet, Himalaje, do brytyjskich Indii. Nie mieli mapy ani kompasu, jedynie siekierę i nóż. Mimo wielkiej woli przeżycia, odwagi i wytrzymałości fizycznej nie wszystkim udało się zakończyć wędrówkę.
Wokół książki i jej autora pojawiło się wiele kontrowersji i zagadek, to jednak nie przeszkodziło klubowiczom w przeczytaniu tej pozycji. Wszyscy uznali ją za bardzo dobrą.
Wybrane opinie dotyczące książki:
„Dla mnie nieprawdopodobna wędrówka uciekinierów z łagru”
„Książka opisuje bardzo trudną pieszą wędrówkę uciekinierów z obozu na Syberii, trwającą cały rok. Ukazuje ile człowiek może znieść, czego dokonać jeśli ma wolę życia i przetrwania. Książki nie da się odłożyć”
„Bardzo dobra książka – jej lektura uzmysławia jak dużo w stanie jest znieść człowiek by przeżyć”